سکولارهای سبز گروهی هستند که از حدود دو سال پیش اعلام کردند که به دنبال ایجاد الترناتیوی سکولار وانحلال طلب برای جمهوری اسلامی هستند.
اشتباهاتی که مرتکب شدند: 1. به قول خودشان که این الترناتیو را با برگزاری انتخابات در خارج از ایران خواهند ساخت عمل نکردند. 2. کار را زیاد از حد طول دادند، یعنی تا به حال 2 سال. حداقل حالا اعلام کرده اند که حتما تا 2 تا 3 ماه دیگر این الترناتیو را معرفی خواهند کرد. امیدواریم که به این قولشان عمل کنند.
پیشنهاداتی برای موفقیت امیز بودن کار سکولارهای سبز اگر واقعا به فکر نجات ایران هستند: انعطاف پذیر باشند واولویت ها را تشخیص دهند و عمل گرا باشند و سر موقع عمل کنند. 2 سال وقت برای معرفی کردن چند نفر که یک الترناتیوی را تشکیل دهند، حقیقتا وقت زیادی است. س. س. حتما میتوانستند خیلی زودتر با هر تعداد کمی هم که حاضر به تشکیل این الترناتیو میبودند، خیلی پیشترموجودیت این سازمان را اعلام کرده بودند و اکنون کلی کارشان جلو میبود. ـاکنون اما باید توجه کنند که اگر الترناتیو را معرفی کردند، بلا درنگ دنبال جمع اوری رای و پشتیبانی مردم از این الترناتیو باشند. بدون داشتن رای قابل ارائه و اثبات مردم، نه میتوان انتظار داشت که دیگر سازمان ها به این الترناتیو بپیوندند و نه در شرایط نرمال هیچ کشور خارجی دمکرات خواهان کمک به مردم ایران میتواند یک چنین الترناتیوی را به عنوان طرف معامله ومذاکره خود بپذیرد. پشتیبانی مردم و بویژه ایرانیان خارج از کشور میتواند خیلی ساده از طریق اینترنت انجام گیرد. پشتیبانی صد نفر و هزار نفر هم کاری را از پیش نمیبرد. حداقل پشتیبانی صد هزار نفر باید در کوتاه مدت بدست اورده شود. حتما هم لازم نیست برنامه شناسایی هویت کامپیوتری 40 هزار دلاری برای اینکار خریده شود. یک پتیشن ساده که در ان بر محفوظ بودن نام امضاء کننده تاکید شده باشد و یا حتی یک کلیک ساده میتواند پشتیبانی افراد را نشان دهد. پشتیبانی انبوه را فقط زمانی میتوانید بدست بیاورید که به چند نکته توجه کرده باشید. اولا در سیاست و برنامه خود ان چیزی را که مردم میخواهند تا ممکن است در همه جزئیاتش، گنجانیده و به ان عمل کنید. نظر مردم را میشود خیلی راحت با نظرسنجی دریافت کرد. دوما طرح و برنامه خودتان هم واقع گرا و کارامد باشد. دگم ها را به کناری بگذارید و فکر نکنید با پافشاری روی یک موضع غیر عملی میتوانید کاری را از پیش ببرید. (مثال: توهم اینکه مردم ایران میتوانند بدون همراهی و خواست کشورهای غربی، جمهوری اسلامی را ساقط کنند. (پیچ سفت را باید با اچار باز کرد و نه با انگشت های دست.)). سوما منافع ایران را واقعا همیشه در ردیف اول قرار دهید. چهارما افراد تشکیل دهنده الترناتیو باید کاملا صادق و بدور از طمع مالی وجاه طلبی باشند.
نام و برنامه الترناتیو هم باید متناسب با هدفش انتخاب شود. شکسته نفسی خوب است اما نه زیاده از حد. انتخاب نام هایی مانند "دبیرخانه اپوزیسیون" باعث این میشود که از همان اول کار، کسی شما را جدی نگیرد. با توجه به اینکه ج.ا یک حکومت اشغالگر ایران است ما احتیاج به یک دولت در تبعید در خارج داریم. دولت در تبعید هم در سیاست بین المللی یک چیز شناخته شده ای میباشد. نام پیشنهادی برای این الترناتیو برانداز: "دولت ملی قانونی در تبعید ایران".
با توجه با این موضوع که تا دو سه ماه دیگر ممکن است به ایران حمله نظامی انجام شود، به سکولارهای سبز توصیه میشود در همین یکی دو هفته اینده الترناتیو را معرفی کنند. الویت الان براندازی ج.ا و فرستادن مردم در ایران برای تظاهرات در خیابان ها نمیباشد بلکه الترناتیو ایجاد شده در خارج باید سعی کند فقط تشکیل شده و موجود باشد که اگر ج.ا پس از بمباران شدن و شکست، برای ادامه حیات ننگین خودش شروع به امضای قراردادهایی مبنی بر تجزیه ایران و یا بخشش بخشی از خاک ایران به اعراب همسایه کرد، حداقل این قراردادها از سوی دولت الترناتیو مردود اعلام شوند. اگر برنامه این الترناتیو درست باشد وکارامدی داشته باشد و از همه مهمتر از سوی کشورهای دمکرات غربی به عنوان نماینده مردم ایران پذیرفته شود، حتی با دو نفر سه نفر میتوان این الترناتیو را معرفی کرده و شروع به کار کرد. افراد دیگر که خواهان نجات ایران هستند انگاه خود به خود به این سازمان میپیوندند. شرط این است که هسته اولیه این سازمان و دولت در تبعید از خود کارامدی نشان داده و حمایت مردم را به شرح بالا به دست بیاورد.
در مقاله های بعدی به گونه ای جزئیاتی، پیشنهاداتی برای کار عملی یک چنین دولت در تبعیدی ارائه خواهد شد. امید است که این یک محرکی باشد برای تشکیل هر چه زودتر این الترناتیو و تشکیل دهندگان ان به ان پیشنهادات توجه کنند چنانچه خودشان راه حل بهتری نداشته باشند.
اشتباهاتی که مرتکب شدند: 1. به قول خودشان که این الترناتیو را با برگزاری انتخابات در خارج از ایران خواهند ساخت عمل نکردند. 2. کار را زیاد از حد طول دادند، یعنی تا به حال 2 سال. حداقل حالا اعلام کرده اند که حتما تا 2 تا 3 ماه دیگر این الترناتیو را معرفی خواهند کرد. امیدواریم که به این قولشان عمل کنند.
پیشنهاداتی برای موفقیت امیز بودن کار سکولارهای سبز اگر واقعا به فکر نجات ایران هستند: انعطاف پذیر باشند واولویت ها را تشخیص دهند و عمل گرا باشند و سر موقع عمل کنند. 2 سال وقت برای معرفی کردن چند نفر که یک الترناتیوی را تشکیل دهند، حقیقتا وقت زیادی است. س. س. حتما میتوانستند خیلی زودتر با هر تعداد کمی هم که حاضر به تشکیل این الترناتیو میبودند، خیلی پیشترموجودیت این سازمان را اعلام کرده بودند و اکنون کلی کارشان جلو میبود. ـاکنون اما باید توجه کنند که اگر الترناتیو را معرفی کردند، بلا درنگ دنبال جمع اوری رای و پشتیبانی مردم از این الترناتیو باشند. بدون داشتن رای قابل ارائه و اثبات مردم، نه میتوان انتظار داشت که دیگر سازمان ها به این الترناتیو بپیوندند و نه در شرایط نرمال هیچ کشور خارجی دمکرات خواهان کمک به مردم ایران میتواند یک چنین الترناتیوی را به عنوان طرف معامله ومذاکره خود بپذیرد. پشتیبانی مردم و بویژه ایرانیان خارج از کشور میتواند خیلی ساده از طریق اینترنت انجام گیرد. پشتیبانی صد نفر و هزار نفر هم کاری را از پیش نمیبرد. حداقل پشتیبانی صد هزار نفر باید در کوتاه مدت بدست اورده شود. حتما هم لازم نیست برنامه شناسایی هویت کامپیوتری 40 هزار دلاری برای اینکار خریده شود. یک پتیشن ساده که در ان بر محفوظ بودن نام امضاء کننده تاکید شده باشد و یا حتی یک کلیک ساده میتواند پشتیبانی افراد را نشان دهد. پشتیبانی انبوه را فقط زمانی میتوانید بدست بیاورید که به چند نکته توجه کرده باشید. اولا در سیاست و برنامه خود ان چیزی را که مردم میخواهند تا ممکن است در همه جزئیاتش، گنجانیده و به ان عمل کنید. نظر مردم را میشود خیلی راحت با نظرسنجی دریافت کرد. دوما طرح و برنامه خودتان هم واقع گرا و کارامد باشد. دگم ها را به کناری بگذارید و فکر نکنید با پافشاری روی یک موضع غیر عملی میتوانید کاری را از پیش ببرید. (مثال: توهم اینکه مردم ایران میتوانند بدون همراهی و خواست کشورهای غربی، جمهوری اسلامی را ساقط کنند. (پیچ سفت را باید با اچار باز کرد و نه با انگشت های دست.)). سوما منافع ایران را واقعا همیشه در ردیف اول قرار دهید. چهارما افراد تشکیل دهنده الترناتیو باید کاملا صادق و بدور از طمع مالی وجاه طلبی باشند.
نام و برنامه الترناتیو هم باید متناسب با هدفش انتخاب شود. شکسته نفسی خوب است اما نه زیاده از حد. انتخاب نام هایی مانند "دبیرخانه اپوزیسیون" باعث این میشود که از همان اول کار، کسی شما را جدی نگیرد. با توجه به اینکه ج.ا یک حکومت اشغالگر ایران است ما احتیاج به یک دولت در تبعید در خارج داریم. دولت در تبعید هم در سیاست بین المللی یک چیز شناخته شده ای میباشد. نام پیشنهادی برای این الترناتیو برانداز: "دولت ملی قانونی در تبعید ایران".
با توجه با این موضوع که تا دو سه ماه دیگر ممکن است به ایران حمله نظامی انجام شود، به سکولارهای سبز توصیه میشود در همین یکی دو هفته اینده الترناتیو را معرفی کنند. الویت الان براندازی ج.ا و فرستادن مردم در ایران برای تظاهرات در خیابان ها نمیباشد بلکه الترناتیو ایجاد شده در خارج باید سعی کند فقط تشکیل شده و موجود باشد که اگر ج.ا پس از بمباران شدن و شکست، برای ادامه حیات ننگین خودش شروع به امضای قراردادهایی مبنی بر تجزیه ایران و یا بخشش بخشی از خاک ایران به اعراب همسایه کرد، حداقل این قراردادها از سوی دولت الترناتیو مردود اعلام شوند. اگر برنامه این الترناتیو درست باشد وکارامدی داشته باشد و از همه مهمتر از سوی کشورهای دمکرات غربی به عنوان نماینده مردم ایران پذیرفته شود، حتی با دو نفر سه نفر میتوان این الترناتیو را معرفی کرده و شروع به کار کرد. افراد دیگر که خواهان نجات ایران هستند انگاه خود به خود به این سازمان میپیوندند. شرط این است که هسته اولیه این سازمان و دولت در تبعید از خود کارامدی نشان داده و حمایت مردم را به شرح بالا به دست بیاورد.
در مقاله های بعدی به گونه ای جزئیاتی، پیشنهاداتی برای کار عملی یک چنین دولت در تبعیدی ارائه خواهد شد. امید است که این یک محرکی باشد برای تشکیل هر چه زودتر این الترناتیو و تشکیل دهندگان ان به ان پیشنهادات توجه کنند چنانچه خودشان راه حل بهتری نداشته باشند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر