مسلما شهروندان خودشان تصمیم گرفته اند که چگونه تظاهرات را برگذارکنند. اما از انجایی که حتما نظام با همان روش های سرکوب خودش شدیدا دوباره وارد عمل میشود، ما سعی میکنیم با یک ترفند غافل گیرش کنیم و به احتمال زیاد با روشی نوظهوراثرگذاری بیشتری کرده باشیم.
پیشنهاد ایینست که علاوه بر انکه طبق برنامه در مسیر های تعیین شده حالا چه با شعار، چه بدون شعار راهپیمایی میکنیم؛ هر شهروند یک برگ کاغذ با خودش بردارد ( تا کند در جیب بگذارد یا زیر پیرهنش پنهان کند و...) و یک عدد ماژیک و یا خودکار هم با خودش بردارد و تا جایی که میتواند به مسیر راهپیمایی نزدیک شود و روی کاغذ شعار ( مرگ بر خامنه ای) را بنویسد و در مسیر راهپیمایی یا نزدیکترین محل به ان کف پیاده رو، خیابان رها کند. خلاصه در پایان راهپیمایی صحبتها علاوه در مورد خود راهپیمایی در مورد این هم باشد که یک برگ کاغذ واحتمالا یک ماژیک و خودکار امروز حروم خامنه ای کردیم. بنابراین اگر راهپیمایی سکوت مجبور شدیم انجام دهیم حداقل فریاد خود را به صورت نوشتاری در مسیر راهپیمایی پخش کرده باشیم. انهایی هم که میترسند مستقیما خطر کنند وبه مسیر راهپیمایی بروند حداقل بیایند هر چه نزدیکتر به مسیر راهپیمایی و این عمل را انجام دهند. بنابر این شاید دوباره میلیونها مردم بتوانند به خیابان بیایند وهر چند نتوانند تجمع میلیونی برگزار کنند اما با به جا گذاشتن میلیونها برگ کاغذ شعارنویسی شده از خود در خیابانها حضور خود را در خیابانها انجام داده باشند و همچنین شعار و رای خود را هم به طریق دیگری داده باشند. بابا نا سلامتی سواد داریم یک برگ کاغذ هم که مفلسمان نمیکند. هر روشی را هم باید بالاخره یک زمانی شروع وامتحان کرد. از دو سال به این طرف ما هیچ نواوری ای در برگزاری راهپیمای ها ندیده ایم. البته با رعایت نکات ایمنی فیلمبرداری هم فراموش نشود.
پیشنهاد ایینست که علاوه بر انکه طبق برنامه در مسیر های تعیین شده حالا چه با شعار، چه بدون شعار راهپیمایی میکنیم؛ هر شهروند یک برگ کاغذ با خودش بردارد ( تا کند در جیب بگذارد یا زیر پیرهنش پنهان کند و...) و یک عدد ماژیک و یا خودکار هم با خودش بردارد و تا جایی که میتواند به مسیر راهپیمایی نزدیک شود و روی کاغذ شعار ( مرگ بر خامنه ای) را بنویسد و در مسیر راهپیمایی یا نزدیکترین محل به ان کف پیاده رو، خیابان رها کند. خلاصه در پایان راهپیمایی صحبتها علاوه در مورد خود راهپیمایی در مورد این هم باشد که یک برگ کاغذ واحتمالا یک ماژیک و خودکار امروز حروم خامنه ای کردیم. بنابراین اگر راهپیمایی سکوت مجبور شدیم انجام دهیم حداقل فریاد خود را به صورت نوشتاری در مسیر راهپیمایی پخش کرده باشیم. انهایی هم که میترسند مستقیما خطر کنند وبه مسیر راهپیمایی بروند حداقل بیایند هر چه نزدیکتر به مسیر راهپیمایی و این عمل را انجام دهند. بنابر این شاید دوباره میلیونها مردم بتوانند به خیابان بیایند وهر چند نتوانند تجمع میلیونی برگزار کنند اما با به جا گذاشتن میلیونها برگ کاغذ شعارنویسی شده از خود در خیابانها حضور خود را در خیابانها انجام داده باشند و همچنین شعار و رای خود را هم به طریق دیگری داده باشند. بابا نا سلامتی سواد داریم یک برگ کاغذ هم که مفلسمان نمیکند. هر روشی را هم باید بالاخره یک زمانی شروع وامتحان کرد. از دو سال به این طرف ما هیچ نواوری ای در برگزاری راهپیمای ها ندیده ایم. البته با رعایت نکات ایمنی فیلمبرداری هم فراموش نشود.
۱ نظر:
دوباره همه دارن دم از راهپیمایی سکوت می زنن. می خایید بادکنک سبز هم ببریم بدیم به نیروهای ضد شورش یا قلب های قرمز ولنتاین توزیع کنیم.
تورو به خدا فردا مهمه از این جنگولک بازی ها و گوگولی بازیها دست بردارید. هی ما رو می زنن و داریم براشون بوس هوایی می فرستیم. نمی دونم والا بعضی ها چی فکر می کنن.
فردا روز خشم و مبارزه است. فردا باید هر کس که گیر بچه های مبارز می افته بلایی سرش بیاریم که دیگه جرأت حضور نداشته باشن. برن شش ماه طول درمان بگیرن.
ارسال یک نظر