چاره اول: اماده شدن برای یک قیام میلیونی یک روزه و چند روزه با هدف دستگیر کردن سردمداران رژیم و کنترل نیروهای نظامی وانتظامی با اتکا بر قدرت توده مردم. البته این قیام جرات بسیاری میخواهد و چون در ایران قشر تهیدست و بی مطالعه توسط حکومت به عنوان مزدور به خدمت گرفته شده اند وقشر قیام کننده معمولا در قیام ها از این قشر است، تنها عزم راسخ قشر های متوسط و مرفه جامعه واتحاد میلیونی انها میتواند این قشر را پس بزند و در ضمن این ترس را در نیروهای انتظامی ایجاد کند که بروی مردم اسلحه نکشند. مردم ایران البته نشان داده اند که حاضر به انجام چنین حرکتی نیستند. البته برای ایرانیانی که مجبورند در این کشور زندگی کنند و با وجود مهاجرت به خارج، این هم میهنان همواره حتما تعدادشان بالاتر از 75 میلیون خواهد بود و با توجه به اینکه حمله نظامی اتمی میتواند صدها هزار کشته بر جا بگذارد؛ متاسفانه این هم یک برگ سیاه دیگری در تاریخ ایران خواهد شد. زیرا مردم از خاکشان دفاع نکردند و این موضوع این بار به این خاطر بود که قیام نکرده و یک مشت اشغالگر را در کشورشان 33 سال تحمل کردند. این موضوع البته قابل درک است زیرا هر کسی با خود فکر میکند چرا من بروم کشته شوم که دیگر مردم کشور من از شر حکومت اشغاگر خلاص شوند. بهتر است به راه چاره های دیگر بپردازیم.
راه چاره دوم اعتصابات سراسری و ادامه دار و فلج کننده است. البته باید به شدت از مردم ایران انتقاد کرد که با فکر نکردن درست وحسابی در این مورد و درک نکردن قدرتی که با این راهکار در دست دارند و ترس و خیال های واهی واقدام نکردن در این مورد و از همه مهم تر عافیت طلبی و ترس از ریسک کردن، تا به حال اقدام به کوچکترین اعتصابی نکرده اند. فرض کنید که شما از 3 سال پیش اقدام به اعتصاب های سراسری کرده بودید. ایا فکر نمیکنید که حکومت تا به حال سرنگون شده بود؟ و اگر هم سرنگون نشده بود، ایا میتوانست به این راحتی شما را تحقیر کند و پول خود شما را که زیر ماتحت خودش گذاشته است با منت، هر چه که دلش خواست به شما صدقه دهد و هر روز از روز پیش به شما توهین بیشتری بکند؟ ایا فکر نمیکنید که با اعتصاب های استخواندار حداقل مجبور میشد حقوق ها را بالا ببرد و دزدی کمتری بکند؟ بله این شرورها فکر شما را به خوبی دستکاری کرده اند و ترس از اخراج و غیره را در شما بوجود اورده اند. اما در اینجا انسان به یاد فیلم سیاره میمونها (کلیک) میافتد که در انجا گوریل ها بر انسانها حاکم شده بودند و مانند پاسداران و اخوند ها و بسیجی های خودمان انسانها را میزدند و از انها کار میکشیدند. بله، اگر به گونه ای اعتصاب کردید مانند این اعتصاب های پراکنده ای که مثلا در خوزستان انجام میشود واعتصابات سراسری نبود و چرخ کشور را که مبنای سلطه رژیم گوریلها بر شماست از کار نیانداخت، مسلم است حکومت گوریل ها میتواند به حیات خود ادامه بدهد و بعد هم کارگر اعتصابی را بیاورد و با تشر و گرفتن تعهد نه تنها حقوق عقب افتاده اش را نپردازد بلکه با تعهد گرفتن ومنت گذاشتن، بگذارد او سر کارش بماند. اما اگر اطلاع رسانی با مثلا این روش(کلیک) انجام شود و مردم همه یک زمان و با اتحاد دست به اعتصاب بزنند، این دولت است که به التماس میافتد و نه تنها حقوق های عقب افتاده شما را میدهد بلکه حقوق شما را بالا هم میبرد و تعهد هم غلط میکند از شما بخواهد بگیرد. فرض کنیم که مثلا از شنبه اینده عده ای کارکنان نیروگاه برق شهر ری دست به اعتصاب بزنند و خواهان دریافت حقوقی مثلا در سطح کارکنان برق عربستان شوند. فرض کنید که در ابتدا فقط یک سوم کارکنان هم اعتصاب کنند. دولت مثلا میاید فورا اینها را اخراج میکند. خوب حالا اگر بقیه کارکنان به کارشان ادامه بدهند، مسلما اتفاق مهمی نمیافتد. اما اگر دو روز بعد یک هفته بعد یک سوم دیگر یا کل بقیه کارکنان هم دست از کار بکشند انگاه خواهید دید که دولت به چه تته پته ای میافتد. حال اگر در سراسر کشور یک همچین حرکتی انجام شود که چه بهتر، دولت در عرض چند ماه ساقط میشود. اگر هم نشد این داستان در همه جا میپیچد و کم کم دیگر شاغلان هم به خاطر همبستگی و حتی برای خواسته مطالبات خودشان که در اصل سرنگونی رژیم باید باشد، جرات پیدا کرده و دست به اعتصاب میزنند و این یک سونامی اعتصابات ایجاد میکند. ایا میدانید که اگر در این اعتصابات مردم دست بالا را بگیرند و کم کم دامنه اش به کارکنان بی غیرت خائن صنعت نفت هم برسد، وصادرات نفت ایران به صفر برسد؛ این موضوع حتما در سیاست جهانی در باره ایران اثر خواهد گذاشت؟ دیگر نباید التماس کنیم اقای اوباما بیا و با ما باش. او و دیگر سیاستمداران جهان درک خواهند کرد که با وجود این حکومت از ایران دیگر نفتی وارد بازار جهانی نخواهد شد و انگاه مجبور خواهند شد به خواسته مردم ایران تن در دهند و به مردم ایران کمک جدی کنند و این رژیم را براندازند. حال اگر ما همین جوری سر به زیر با هر تو سری و توهینی که گوریل ها بهمان کردند سرمان را پایین بیندازیم و با اعتصاب نکردن چرخ کار حکومت را چرخان نگه داریم و نفت هم همین جوری صادر شود، حتما دو سه فاجعه دیگر در انتظار ما خواهد بود. یا دولتهای غربی بر سر مسئله اتمی با رژیم به توافق میرسند و ما یک دوران حکوت سلطانی موروثی اخوندی و پاسداری را با صادرات نفت در پیش خواهیم داشت که شبیه حکومت صدام خواهد بود. یا به توافق نمیرسند که حمله اتمی را به دنبال خواهد داشت و ماجرا به همینجا هم ختم نمیشود، بلکه نیروهای ناتو خوزستان را هم اشغال کرده (تمرینهای ارتش امریکا برای پیاده کردن نیروی زمینی در سواحل) و یک حکومت دست نشانده از عرب های خوزستان در انجا بر سر کار میاورند و این حکومت هم با قدرت تمام نفت را استخراج کرده و انجا هم یک سری عرب شکم گنده مانند شیخ نشین ها تا تمام شدن کامل ذخایر نفت حکومت کرده و مابقی ایران هم، یا تجزیه تر شده و یا نشده، زیر حکومت سلطانی اخوندی و پاسداری خواهد ماند و یک ترکیبی از حکومت طالبانی و کره شمالی بوجود میاورد با این تفاوت که سرزمین به رادیو اکتیوهم الوه شده و مانند کره شمالی سبزه ای در جایی نمیروید که مردم بخورند و احتمالا باید خاک وخاک اره بخورند. حال بیایید فرض کنید که اینها همه بایستی اتفاق بیفتد، ایا ارزش این را ندارد که شما دست به اعتصاب هایی تا سرنگونی رژیم بزنید؟ حالا فرض میکنیم که شغلتان را از دست بدهید و حتی بچه تان را هم دیگر نتوانید به مدرسه بفرستید و اجاره خانه تان را هم نتوانید بدهید و مجبور باشید بیایید در خیابان بخوابید. واله بسیاری از ایرانیانی که به خارج میایند در سرما و دربدری و کارهای سخت وغیره زندگی را سر هم کرده اند و واقعا سختی کشیده اند. مردمی که در ایران هستند معلوم نیست چرا اینقدر نازک نارنجی شده اند. در این برهه وحشتناک تاریخی و با این چشم انداز سیاه، ایا جایز است به فکر از دست دادن شغل و بی خانمان شدن باشید. اگر نجنبید اینها همه را از دست خواهید داد و ان بلاهای دیگر هم بر سرتان خواهد امد. اگر اقدامی بکنید و رژیم گوریل ها را کلافه کنید و یا ساقط کنید ممکن است که بنا باشد رنج وسختی هایی را تحمل کنید اما ان بلا ها در اینده دور ونزدیک دیگر بر سرتان نخواهد امد.
چاره سوم : تکیه بر روی ایرانیان خارج از کشور است که البته مردم داخل ایران باید از حیطه حیله های اخوندی در امده و واقعا خواستار کمک ایرانیان خارج از کشور شوند و چنانچه یک شورایی و گروهی امدند با هدف براندازی ج.ا ، از انها با قاطعیت از هر طریقی که میتوانند پشتیبانی کنند. زمانی که ما در چاه هستیم ویک کسی میاید طنابی میاندازد و میخواهد ما را بالا بکشد ما نباید از قعر چاه فریاد بزنیم برو گم شو با ان طنابت، اگر من طنابت را گرفتم و بالا امدم در ان بالا چه بلایی میخواهی سر من بیاوری؟!
این شورا هم میتواند سریعا با ارائه طرح زیر و یا چیزی شبیه ان با حکومت گوریل ها با زبان خودشان یعنی زور حرف زده و انها را ساقط کند. # طرح نام برده شده: تشکیل یک "کشور ازاد ایران" که عضو "ناتو" هم میتواند باشد در جزایر ایرانی خلیج فارس میتواند حلال تمام مشکلات باشد. (الترناتیوی برای حمله حمله نظامی اسرائیل وامریکا به ایران)(کلیک)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر