29 بهمن 1389
* طرح اعتصابات «بخش بخش»
30 بهمن 1389
چگونه تظاهراتمان را در هر شرایطی برگزار کنیم؟
اگر هدف این باشد که نشان بدهیم که ما چه تعدادی هستیم ویا خواسته سیاسیمان چیست وبه همین راضی باشیم کار با وجود رژیم خونخواری مانند رژیم اسلامی میتواند با تدبیراتی هوشمندانه کما بیش انجام شود. اگر که اطلاع رسانی مانند 25 بهمن خوب صورت گرفته باشد برای اینکه نشان داد جمعیت میلیونی به خیابان امده یا باید سعی کرد که در یک مسیر طولانی مانند 25 خرداد جمع شد وراهپیمایی کرد که از این کار کمابیش تا به حال از سوی حکومت جلوگیری شده است. اعلام مسیرهای دیگر هم دردی را دوا نمیکند. چون حکومت از ان اطلاع پیدا میکند و نیرو های خود را برای جلوگیری از ان به میدان میاورد. حالا فرض کنید ما یک روشی پیدا کنیم که تعداد بیشمار خود را نشان بدهیم. ایا این برای ما کافی است. اگر پاسخ مثبت است که میتوان روش زیر را به عنوان یکی از روشهایی که امکان جلوگیری از کاربرد ان کم است ، به کار برد: * اولا باید زمان تظاهرات را خیلی کوتاه بگیریم مثلا حداکثر 15 دقیقه.دوما چندین میدان بزرگ شهر را به عنوان محل های برگزاری تظاهرات اعلام کنیم. سوما گروه هایی شجاعتر را به سوی این میدانها بفرستیم که البته وظیفه داشته باشند که شعاری ندهند و فقط ماموران مستقر در این میدانها را مشغول کنند که مثلا بخواهند جلوی تظاهرات انها در میدان ها را بگیرند . مردم سعی می کنند که چند دقیقه قبل از شروع تظاهرات کوتاه مدت همگی در هر خیابانی که ماموران سرکوبگر حضور ندارند معمولی راه بروند. البته یک قاعده مهم را باید در نظر گرفت اول مهمترین خیابانها را باید انتخاب کنید و سر وگوش اب داد که ایا مامور در انها نیست. اگر مامور بود که فوری بروید تو خیابان های فرعی منتهی به همان خیابانهای اصلی. یک عده ای هم باید ساکت ماموران کمی را که در خیابا ن های اصلی هستند مشغول کنند.همه نگاهتان روی ساعتتان باشد که درست سر ساعت تعیین شده همه در هر خیابانی که هستید به طرف نقطه مرکزی خیابان حرکت کنید. حالا میپرسید خوب این فایده اش چیست. بله مهمترین نکته در اینجاست که تقریبا در تمام خیابانهای شهر که احتمال میرود تجمع هایی در انها شکل بگیرد باید خانه های اطراف وبهتر در طبقه های بالای خانه ها، افرادی از جنبش سبز باشند که این تجمع ها را همه همزمان با نمای از دور با دور بین هایشان فیلمبرداری کنند. حتما سعی کنند که کلوز اپ فیلمبرداری نکنند. البته اینکه از کجا معلوم شود که این فیلم ها همزمان گرفته شده اند تنها یک راه چاره به نظر میرسد وجود داشته باشد. و ان اینکه فیلمبردار زمانیکه میخواهد فیلمبرداری را از پنجره خانه اش انجام دهد دور بینش را ابتدا روشن کرده و از روی صفحه تلویزیون خانه اش که مثلا تله تکست را نشان میدهد یک فیلم کوتاه بگیرد که تاریخ وساعت فیلمبرداری از صفحه تله تکس در فیلم ذخیره شود وبدون اینکه دوربینش را لحظه ای خاموش کند بیاید از پنجره از اجتماع مردم فیلم بگیرد. مثلا سر ساعت معین در 100 خیابان هر کدام 5000 نفر جمع میشوند و از همه این تجمعات فیلمبرداری میشود که فیلمها هم تعداد تقریبی جمعیت و نماهایی از خیابانها را نشان میدهند و مردم هم در عرض چند دقیقه واگر هم مامور نرسید زمان بیشتری کارهای تظاهراتی خودشان را مثل شعار دادن، اعلامیه پخش کردن، شعارنویسی کردن و غیره انجام میدهند و متفرق میشوند. این فیلمها کم کم از روی حوصله اپلود میشوند و در اینترنت وخبرگذاری های خارجی انتشار پیدا میکنند وتعداد تقریبی مردم و خواست مردم هم کاملا در انها به نمایش میاید. خلاصه انگاری که الجزیره یا سی ان ان دارند از تمام شهر گزارش میدهند. این نوع تظاهرات از نوع سفید یعنی کاملا بدون اسیب رسیدن به مردم انجام میشود. البته میدانیم که تظاهرات زرد وقرمز هم داریم که فعلا به انها نمیپردازیم. موفق باشید.
* طرح اعتصابات «بخش بخش»
مردم باید بدانند که اگر الان این ریسک را به جان نخرند، خواه نا خواه در اینده ای نزدیک به جز یک تعداد کم چاپلوسان رژیم؛ دیگرا ن همه به فقر وبیکاری دچار خواهند شد. بنابر این برای اینده خود و فرزندانشان باید هر ریسکی را بکنند برای اینکه این رژیم ساقط شود. الان یک پول نفتی وجود دارد. رژیم بخشی از ان را خودش میخورد وبخشی دیگر را به نیروهای سرکوبگرش میدهد. یک بخشی را هم گذاشته برای مردم. بنابراین اگر بر اثر اعتصاب بخواهد یک تعدادی را اخراج کند حقوق اینها راباید بدهد به یک عده ای که باید تازه استخدام کند. رژیم میداند که این نو استخدام ها هم به احتمال زیاد اعتصاب میکنند. بنابرابن سعی میکند همان کارمندان قبلی را دوباره سر کار بیاورد. به این دلیل و دلیل های دیگر احتمال اینکه شما واقعا به دلیل اعتصاب از کار بی کار شوید بسیار کم است. اگر هم اخراج شوید حتما دلیل های دیگری داشته که در هر صورت شما را اخراج میکرده اند، حتی اگر به دست وپایشان میافتاده اید. وانگهی مگر کار کردن در این سیستم بی اینده اصلا ارزشی دارد که ما با اجتناب از اعتصاب به بقای این رژیم کمک کنیم؟
30 بهمن 1389
چگونه تظاهراتمان را در هر شرایطی برگزار کنیم؟
اگر هدف این باشد که نشان بدهیم که ما چه تعدادی هستیم ویا خواسته سیاسیمان چیست وبه همین راضی باشیم کار با وجود رژیم خونخواری مانند رژیم اسلامی میتواند با تدبیراتی هوشمندانه کما بیش انجام شود. اگر که اطلاع رسانی مانند 25 بهمن خوب صورت گرفته باشد برای اینکه نشان داد جمعیت میلیونی به خیابان امده یا باید سعی کرد که در یک مسیر طولانی مانند 25 خرداد جمع شد وراهپیمایی کرد که از این کار کمابیش تا به حال از سوی حکومت جلوگیری شده است. اعلام مسیرهای دیگر هم دردی را دوا نمیکند. چون حکومت از ان اطلاع پیدا میکند و نیرو های خود را برای جلوگیری از ان به میدان میاورد. حالا فرض کنید ما یک روشی پیدا کنیم که تعداد بیشمار خود را نشان بدهیم. ایا این برای ما کافی است. اگر پاسخ مثبت است که میتوان روش زیر را به عنوان یکی از روشهایی که امکان جلوگیری از کاربرد ان کم است ، به کار برد: * اولا باید زمان تظاهرات را خیلی کوتاه بگیریم مثلا حداکثر 15 دقیقه.دوما چندین میدان بزرگ شهر را به عنوان محل های برگزاری تظاهرات اعلام کنیم. سوما گروه هایی شجاعتر را به سوی این میدانها بفرستیم که البته وظیفه داشته باشند که شعاری ندهند و فقط ماموران مستقر در این میدانها را مشغول کنند که مثلا بخواهند جلوی تظاهرات انها در میدان ها را بگیرند . مردم سعی می کنند که چند دقیقه قبل از شروع تظاهرات کوتاه مدت همگی در هر خیابانی که ماموران سرکوبگر حضور ندارند معمولی راه بروند. البته یک قاعده مهم را باید در نظر گرفت اول مهمترین خیابانها را باید انتخاب کنید و سر وگوش اب داد که ایا مامور در انها نیست. اگر مامور بود که فوری بروید تو خیابان های فرعی منتهی به همان خیابانهای اصلی. یک عده ای هم باید ساکت ماموران کمی را که در خیابا ن های اصلی هستند مشغول کنند.همه نگاهتان روی ساعتتان باشد که درست سر ساعت تعیین شده همه در هر خیابانی که هستید به طرف نقطه مرکزی خیابان حرکت کنید. حالا میپرسید خوب این فایده اش چیست. بله مهمترین نکته در اینجاست که تقریبا در تمام خیابانهای شهر که احتمال میرود تجمع هایی در انها شکل بگیرد باید خانه های اطراف وبهتر در طبقه های بالای خانه ها، افرادی از جنبش سبز باشند که این تجمع ها را همه همزمان با نمای از دور با دور بین هایشان فیلمبرداری کنند. حتما سعی کنند که کلوز اپ فیلمبرداری نکنند. البته اینکه از کجا معلوم شود که این فیلم ها همزمان گرفته شده اند تنها یک راه چاره به نظر میرسد وجود داشته باشد. و ان اینکه فیلمبردار زمانیکه میخواهد فیلمبرداری را از پنجره خانه اش انجام دهد دور بینش را ابتدا روشن کرده و از روی صفحه تلویزیون خانه اش که مثلا تله تکست را نشان میدهد یک فیلم کوتاه بگیرد که تاریخ وساعت فیلمبرداری از صفحه تله تکس در فیلم ذخیره شود وبدون اینکه دوربینش را لحظه ای خاموش کند بیاید از پنجره از اجتماع مردم فیلم بگیرد. مثلا سر ساعت معین در 100 خیابان هر کدام 5000 نفر جمع میشوند و از همه این تجمعات فیلمبرداری میشود که فیلمها هم تعداد تقریبی جمعیت و نماهایی از خیابانها را نشان میدهند و مردم هم در عرض چند دقیقه واگر هم مامور نرسید زمان بیشتری کارهای تظاهراتی خودشان را مثل شعار دادن، اعلامیه پخش کردن، شعارنویسی کردن و غیره انجام میدهند و متفرق میشوند. این فیلمها کم کم از روی حوصله اپلود میشوند و در اینترنت وخبرگذاری های خارجی انتشار پیدا میکنند وتعداد تقریبی مردم و خواست مردم هم کاملا در انها به نمایش میاید. خلاصه انگاری که الجزیره یا سی ان ان دارند از تمام شهر گزارش میدهند. این نوع تظاهرات از نوع سفید یعنی کاملا بدون اسیب رسیدن به مردم انجام میشود. البته میدانیم که تظاهرات زرد وقرمز هم داریم که فعلا به انها نمیپردازیم. موفق باشید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر