ما باید یک سیستم اطلاع رسانی ساده و کارامد ایجاد کنیم.

لطفا به این ویدیو(کلیک) توجه کنید. در این ویدیو احتمالا فقط یک فرد در یزد توانسته است با دست نویسی و پخش چند تراکت هم رای خودش را به جامعه اعلام کرده و هم یک اطلاع رسانی در سطح گسترده انجام دهد. این فرد ریسک بسیار کمی هم کرده است و نه دستگیر شده است و نه کتک خورده. حالا اگر به روشی شبیه همین روش، اما در مقیاسی گسترده در سطح تمام شهر بتوان بطور مداوم  اینچنین عملیاتی را انجام داد، میتوان با یک تیر چند نشان زد: اولا؛ اگر این عملیات همزمان و گسترده در سطح شهر انجام شود و یک شعار تقریبا واحد روی تراکت ها نوشته شود، خود به منزله یک رفراندوم میباشد. توجه داشته باشید که ما باید به هر صورت این رفراندوم را به گونه ای غیر قابل اغماض برای جهانیان انجام دهیم. مسئله امروز نه تنها اینست که کشور ما در معرض بمباران و نابودی اقتصادی کامل قرار گرفته است بلکه خاک کشور هم در معرض از دست رفتن میباشد. مطمئن باشیم که حکومت اخوندی حتما پس از بمباران شدن کشور، برای ادامه حیات خود بدون شک "قرادادهای ترکمانچایی" امضا  واز خاک ایران بذل وبخشش فراوانی خواهد کرد. اگر ما در یک رفراندوم خیابانی به گونه ای واضح و در معرض چشم جهانیان با یک رفراندوم خیابانی نشان بدهیم که این حکومت حکومت مورد خواست مردم ایران نیست، مسلما نسل های اینده راحت تر میتوانند اینگونه قرارداد(ترکمانچایی)هایی را ملغی کنند. دوما؛ ما میتوانیم از این روش به عنوان یک سیستم پخش خبر و اعلام اقدامات بسیار کارامد و ساده استفاده کنیم. کافی است هر کسی که صبح از خانه بیرون میرود یک برگ کاغذ و یک ماژیک با خود بردارد  وجایی که فرصت رامناسب دید تراکت خود را بنویسد  وا ن را روی نیمکت پارک،  توی باجه تلفن ، هر جای دیگری که مناسب دید رها کند و یا بچسباند. با این روش هر گونه خبری، فراخوانی میتواند با سرعت برق و باد در سطح شهر پخش شود. بویژه پخش فراخوان هایی که گروه هایی (امیدواریم مورد قبول همه) در داخل و یا خارج کشور میدهند و تنها با پخش خبر انی قابل اجرا میباشند. البته حتما لازم است که مردم خود به خود با پیروی از فراخوان های یک گروه، اتحاد عمل ایجاد کنند. مهمترین این فراخوان ها هم میتوانند فراخوان های اعتصابات سراسری و فراخوان برای قیام براندازانه باشند.  در اینجا پیشنهاد میشود که روز 23 اسفند امسال روز اعتصاب عمومی "یک روزه" باشد.  این روز را راحت در خانه بمانید و تمام روز را استراحت کنید. شاید در شب چهارشنبه سوری معجزه ای شد و مردم یک تکانی به خود دادند و به خیابانها امده و یک شب تمام را صرف ازادی  کشورشان واینده ای بهتر برای خود و فرزندانشان کردند. البته این همه ی کار نیست و برای سرنگونی رژیم بایستی وارد عملیات توده وار وقهرامیز هم شد.
اگر که مردم این موضوع اطلاع رسانی را از همین حال جدی بگیرند و هر فردی این تراکت نویسی را اغاز کند وحداقل جوری بشود که همه مردم بدانند که روز 23 اسفند اعتصاب عمومی اعلام شده است، شاید این بتواند یک سراغاز بسیار خوبی باشد برای بیرون امدن مردم ایران از این بهت زدگی واقدام برای تاثیرگذاری روی سرنوشت خودشان. (برای دانشجویان و صاحبان خودرو  برداشتن کاغذ و ماژیک وحتی نوارچسب راحت تر میباشد. نکات ایمنی رارعایت فرمایید. هر چه این عملیات گسترده تر انجام گیرد ریسک برای تک تک افراد کمتر میشود. توصیه برای شعار روی تراکتها: « 23 اسفند اعتصاب».