اگر به تاریخ نگاه کنیم میبینیم زمان هایی که یک ملت در خطر بوده و یا نهضت های ازادیبخشی در جریان بوده است و بویژه در دیکتاتوری ها همواره افرادی با کاریزما و صادق و از جان گذشته و مردمی پیدا شده اند و نهضت ها را دیر یا زود به موفقیت رسانده اند. نمونه هایی از این افراد: دکتر مصدق در ایران، مهاتما گاندی، نلسون ماندلا، لخ والنسا، واسلاو هاول و ژنرال دوگل در فرانسه بوده اند.
البته نمونه های منفی هم از این افراد که انقلاب هایی را به پیروزی رسانده و بعد به ارمان مردم خیانت کرده و تبدل به دیکتاتور شده اند را هم داریم. دو نمونه بارز: استالین و خمینی. در کشورهایی که مردم به امید یک گروه و شورای اپوزیسیون نشسته بوده اند، این گروه ها یا اصلا شکل نگرفته اند و یا یک وجودی بی خاصیت داشته اند و یا منفعل مانده اند تا زمانی که مردم خودشان قیام کرده اند و رژیم ها را بیشتر با دخالت و قدرت خارجی سرنگون کرده اند و انگاه این اپوزیسیون بی خاصیت امده و قدرت را به دست گرفته است. نمونه: انقلاب های اخیر عربی.
در مورد ایران بعد از 33 سال دیگر وضع اپوزیسیون ایرانی حتی از این اپوزیسیون های بی خاصیت عربی هم خرابتر است. زیرا انها حداقل توانسته بودند یک گروهی دور هم جمع شوند و ان را به عنوان اپوزیسیون معرفی کنند. اپوزیسیون ایران اما از فرط روشنفکری و خودخواهی وناسازگاری حتی این کار را هم نتوانسته بکند. باید به این توجه داشت که برای مبارزه با ج.ا و این وضعیت خطرناک پیش امده برای ایران یعنی خطر بمباران اتمی و بی کس و پناه بودن مطلق مردم ایران، وجود یک گروه برانداز متحد و پرقدرت از اکسیژن هم لازمتر است.
اما چون تا به حال این گروه هنوز تشکیل نشده است و امیدی هم به تشکیل ان نیست و حتی اگر هم تشکیل شود به احتمال زیاد نوشدارو پس از مرگ سهراب خواهد بود، تنها راه باقیمانده برای ما انست که یک فرد ملی ومیهنی با کاریزما و صادق و مردمی مانند قهرمانان تاریخی نامبرده در بالا پیدا شود و فقط با هدف نجات خاک کشور و موجودیت ایران وارد عمل شود. چنین شخصی میتواند با ساده و برجسته کردن هدف و از سردرگمی در اوردن مردم، مردم را یک صدا کرده و بدین ترتیب نیروی بی انتهای انان را در یک سو به حرکت دراورده و باعث پیروزی انها بشود.
در اینجا یک ایرانی مقیم امریکا میتواند این شخص واجد این شرایط باشد. نام این شخص حسن داعی میباشد. شناخت من از این فرد اینست که ایشان اولا بسیار صادق است. بیانی ساده و در عین حال بسیار دقیق دارد. تحلیل های سیاسی او را که میشنوی، پیش خود فکر میکنی احسنت جان کلام را گفت. احساس نمیکنی که لابی و طرفداری کسی و قدرتی را میکند بلکه او را تنها دلسوز و لابی توده مردم میبینی. دارای هوش بسیار بالایی میباشد. نیز تحصیل کرده و مهندس میباشد. تا به حال کسی نگفته است که ادم جاه طلب و یا پول پرستی میباشد. با سن اندکی بالای 50 سال هم دارای سن مناسب برای رهبری سیاسی میباشد. زیرا هم در این سن دارای تجربه کافی است و هم دیگر زیاد پیر نیست که فکرش کند شده باشد. در عالم سیاست واقع بین است و مانند برخی از افراد دیگر در افکار ضدامپریالیستی و ضداسرائیلی و مافوق روشنفکری سیر نمیکند. در عرصه برندگی و قاطعیت هم با کارزاری که بر ضد لابی ج.ا کرده و موفق هم شده است، قابلیت های اجرایی خود را نشان داده است.
ایشان اما متاسفانه هنوز جایی از خود سیگنالی بروز نداده است که میخواهد برای نجات ایران وارد عرصه عملی شود و این وظیفه را به عهده بگیرد. ما که فرد ایرانی دیگری را برای این وظیفه لایق تر از ایشان پیدا نکردیم و اگر کسی یا کسانی هم هست و هستند تا به حال اعلام امادگی برای به عهده گرفتن این وظیفه نکرده اند. من شخصا تنها یک عیب از ایشان دیده ام و ان اینکه تا به حال ایمیل های زیادی به ایشان فرستاده ام و حتی یک کلمه هم پاسخ دریافت نکرده ام. البته ایشان در فیسبوک نزدیک به 5000 دوست دارند و حتما ایشان پاسخ به دیگران داده اند. ما ایرانیانی که واقعا فکر میکنیم که ما الان به یک قهرمان ملی احتیاج داریم که پا جلو بگذارد و مدیریت ورهبری براندازی ج.ا و جلوگیری از باد رفتن خاک و موجودیت ایران را به عهده بگیرد و اقای داعی را شخصی لایق برای این کار میدانیم باید در ابتدا به گونه ای انبوه با ایشان تماس گرفته( مثلا از طریق ایمیل) و از ایشان در خواست کنیم این وظیفه را به عهده بگیرند. ایشان خودشان هم میتوانند در وبسایت شان مثلا یک بخشی را برای ابراز پشتیبانی مردم از ایشان برای بر عهده گرفتن مدیریت و رهبری براندازی ج.ا در عرصه بین المللی و هدایت درون مرزی مردم ایران، افتتاح کنند تا مردم بتوانند مثلا با یک کلیک و یا هم پتیشن وار پشتیبانی خود را از ایشان اعلام کنند. اگر مردم بگونه ای انبوه و با رقمی بالا این کار انجام دهند، بدون شک ایشان اعتبار بین المللی هم پیدا خواهند کرد و حرفشان گوش شنوا در بین سیاستمداران پرقدرت جهان پیدا خواهد کرد.
امید است مردم ایران از بهت زدگی و منفعل بودن دربیایند و حداقل در این مورد یک بار یک همبستگی وهمتی نشان بدهند. ما چاره دیگری نداریم جز خواهش کردن و ماموریت دادن به یک فرد ملی میهنی و دلسوز و لایق. از اینکه ماموریت دادن به یک فرد منجر به دیکتاتوری میشود ترسی نداشته باشید. بستگی به ان فرد دارد. یک گروه و حتی یک گروه منتخب هم میتوانند دیکتاتوری بوجود اورند. البته باید توجه داشت که ما کسانی هستیم که به این شخص اعتماد داریم و با پشتیبانی خود به او یک ماموریت میدهیم.
توضیح: اقای داعی فقط توصیه شخصی من است. کسان دیگری هم که خود را لایق بر عهده گرفتن وظیفه مدیریت و رهبری یراندازی ج.ا میبینند طبیعتا اگر مایل باشند باید امادگی خود را اعلام کنند و ببینند که چه اندازه پشتیبان پیدا میکنند. مسلما هر که پشتیبان زیادتری پیدا کرد حق دارد به تنهایی یا با ائتلاف با دیگران این وظیفه را بر عهده بگیرد.
البته نمونه های منفی هم از این افراد که انقلاب هایی را به پیروزی رسانده و بعد به ارمان مردم خیانت کرده و تبدل به دیکتاتور شده اند را هم داریم. دو نمونه بارز: استالین و خمینی. در کشورهایی که مردم به امید یک گروه و شورای اپوزیسیون نشسته بوده اند، این گروه ها یا اصلا شکل نگرفته اند و یا یک وجودی بی خاصیت داشته اند و یا منفعل مانده اند تا زمانی که مردم خودشان قیام کرده اند و رژیم ها را بیشتر با دخالت و قدرت خارجی سرنگون کرده اند و انگاه این اپوزیسیون بی خاصیت امده و قدرت را به دست گرفته است. نمونه: انقلاب های اخیر عربی.
در مورد ایران بعد از 33 سال دیگر وضع اپوزیسیون ایرانی حتی از این اپوزیسیون های بی خاصیت عربی هم خرابتر است. زیرا انها حداقل توانسته بودند یک گروهی دور هم جمع شوند و ان را به عنوان اپوزیسیون معرفی کنند. اپوزیسیون ایران اما از فرط روشنفکری و خودخواهی وناسازگاری حتی این کار را هم نتوانسته بکند. باید به این توجه داشت که برای مبارزه با ج.ا و این وضعیت خطرناک پیش امده برای ایران یعنی خطر بمباران اتمی و بی کس و پناه بودن مطلق مردم ایران، وجود یک گروه برانداز متحد و پرقدرت از اکسیژن هم لازمتر است.
اما چون تا به حال این گروه هنوز تشکیل نشده است و امیدی هم به تشکیل ان نیست و حتی اگر هم تشکیل شود به احتمال زیاد نوشدارو پس از مرگ سهراب خواهد بود، تنها راه باقیمانده برای ما انست که یک فرد ملی ومیهنی با کاریزما و صادق و مردمی مانند قهرمانان تاریخی نامبرده در بالا پیدا شود و فقط با هدف نجات خاک کشور و موجودیت ایران وارد عمل شود. چنین شخصی میتواند با ساده و برجسته کردن هدف و از سردرگمی در اوردن مردم، مردم را یک صدا کرده و بدین ترتیب نیروی بی انتهای انان را در یک سو به حرکت دراورده و باعث پیروزی انها بشود.
در اینجا یک ایرانی مقیم امریکا میتواند این شخص واجد این شرایط باشد. نام این شخص حسن داعی میباشد. شناخت من از این فرد اینست که ایشان اولا بسیار صادق است. بیانی ساده و در عین حال بسیار دقیق دارد. تحلیل های سیاسی او را که میشنوی، پیش خود فکر میکنی احسنت جان کلام را گفت. احساس نمیکنی که لابی و طرفداری کسی و قدرتی را میکند بلکه او را تنها دلسوز و لابی توده مردم میبینی. دارای هوش بسیار بالایی میباشد. نیز تحصیل کرده و مهندس میباشد. تا به حال کسی نگفته است که ادم جاه طلب و یا پول پرستی میباشد. با سن اندکی بالای 50 سال هم دارای سن مناسب برای رهبری سیاسی میباشد. زیرا هم در این سن دارای تجربه کافی است و هم دیگر زیاد پیر نیست که فکرش کند شده باشد. در عالم سیاست واقع بین است و مانند برخی از افراد دیگر در افکار ضدامپریالیستی و ضداسرائیلی و مافوق روشنفکری سیر نمیکند. در عرصه برندگی و قاطعیت هم با کارزاری که بر ضد لابی ج.ا کرده و موفق هم شده است، قابلیت های اجرایی خود را نشان داده است.
ایشان اما متاسفانه هنوز جایی از خود سیگنالی بروز نداده است که میخواهد برای نجات ایران وارد عرصه عملی شود و این وظیفه را به عهده بگیرد. ما که فرد ایرانی دیگری را برای این وظیفه لایق تر از ایشان پیدا نکردیم و اگر کسی یا کسانی هم هست و هستند تا به حال اعلام امادگی برای به عهده گرفتن این وظیفه نکرده اند. من شخصا تنها یک عیب از ایشان دیده ام و ان اینکه تا به حال ایمیل های زیادی به ایشان فرستاده ام و حتی یک کلمه هم پاسخ دریافت نکرده ام. البته ایشان در فیسبوک نزدیک به 5000 دوست دارند و حتما ایشان پاسخ به دیگران داده اند. ما ایرانیانی که واقعا فکر میکنیم که ما الان به یک قهرمان ملی احتیاج داریم که پا جلو بگذارد و مدیریت ورهبری براندازی ج.ا و جلوگیری از باد رفتن خاک و موجودیت ایران را به عهده بگیرد و اقای داعی را شخصی لایق برای این کار میدانیم باید در ابتدا به گونه ای انبوه با ایشان تماس گرفته( مثلا از طریق ایمیل) و از ایشان در خواست کنیم این وظیفه را به عهده بگیرند. ایشان خودشان هم میتوانند در وبسایت شان مثلا یک بخشی را برای ابراز پشتیبانی مردم از ایشان برای بر عهده گرفتن مدیریت و رهبری براندازی ج.ا در عرصه بین المللی و هدایت درون مرزی مردم ایران، افتتاح کنند تا مردم بتوانند مثلا با یک کلیک و یا هم پتیشن وار پشتیبانی خود را از ایشان اعلام کنند. اگر مردم بگونه ای انبوه و با رقمی بالا این کار انجام دهند، بدون شک ایشان اعتبار بین المللی هم پیدا خواهند کرد و حرفشان گوش شنوا در بین سیاستمداران پرقدرت جهان پیدا خواهد کرد.
امید است مردم ایران از بهت زدگی و منفعل بودن دربیایند و حداقل در این مورد یک بار یک همبستگی وهمتی نشان بدهند. ما چاره دیگری نداریم جز خواهش کردن و ماموریت دادن به یک فرد ملی میهنی و دلسوز و لایق. از اینکه ماموریت دادن به یک فرد منجر به دیکتاتوری میشود ترسی نداشته باشید. بستگی به ان فرد دارد. یک گروه و حتی یک گروه منتخب هم میتوانند دیکتاتوری بوجود اورند. البته باید توجه داشت که ما کسانی هستیم که به این شخص اعتماد داریم و با پشتیبانی خود به او یک ماموریت میدهیم.
توضیح: اقای داعی فقط توصیه شخصی من است. کسان دیگری هم که خود را لایق بر عهده گرفتن وظیفه مدیریت و رهبری یراندازی ج.ا میبینند طبیعتا اگر مایل باشند باید امادگی خود را اعلام کنند و ببینند که چه اندازه پشتیبان پیدا میکنند. مسلما هر که پشتیبان زیادتری پیدا کرد حق دارد به تنهایی یا با ائتلاف با دیگران این وظیفه را بر عهده بگیرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر