من به "سمبل اتحاد ملی" که دارایی اش را مادرش اداره کند احتیاجی ندارم.

البته در ابتدا لازم است که قبل از هر چیز از روحیه میهن پرستی ای که در شاهزاده رضا پهلوی وجود دارد تمجید بکنیم. و این تنها خصلت خوبی است که ما تا به حال در ایشان دیده ایم.  اما در موارد دیگر به ایشان انتقادات زیادی وارد است.مثلا ایشان زمانی که حرف سر دارایی و ثروتشان میشود شفاف نیستند که باید باشند. ایا از ثروتی که  پدر ایشان از کشور خارج کرده بود و مجموعا 100 میلیارد دلار تخمین زده میشود، چیزی به ایشان به ارث رسیده است؟ اگر که رسیده است چرا ایشان میگویند که پولی در اختیار ایشان نیست و همه دارایی دست مادر گرامی شان میباشد. ایا این ادعا برای این نیست که کسی از ایشان نتواند پرسشی در باره مشروعیت این ثروت بکند؟ اگر ایشان معترف هستند که تمامی یا بخشی از این ثروت نامشروع بدست امده و متعلق به ملت ایران میباشد ایا میتوانند به عنوان فرد ارشد خانواده سلطنتی این پول را خود در اختیار بگیرند وان را مثلا در یک حساب تراست بگذارند تا ان پول برای مردم ایران مثلا برای خرید دارو واذوقه خرج شود؟ ایا ایشان زمانی که به پادشاهی برسند همین رفتار را ادامه خواهند داد یعنی تا این حد زیر نفوذ مادرشان خواهند بود که حتی اختیار ثروتشان را در دست نداشته باشند. اگر که اینجور است چگونه ایشان میخواهند با این ضعف اراده سمبل اتحاد مردم ایران باشند و در دوران سخت به انها امید وقدرت بدهند. ایا ایشان فکر میکنند که اصلا میتوانند با توجه به سابقه پدر و پدربزرگشان محبوبیتی در میان ملیت های دیگر ایرانی مانند کردها وبلوچ ها داشته باشند؟ ما میدانیم که برای مثال پدر ایشان یک تیمساری داشت که به قصاب کردها مشهور بود. ایا ایشان فکر نمیکنند که از همین الان نشانه هایی از منش دیکتاتوری در ایشان وجود دارد که بعدا پس از رسیدن به سلطنت با توجه به داشتن قدرت و چاپلوسان رانت خوار این منش تقویت خواهد شد؟ دو مثال: 1. در پاسخ به این پرسش که ایشان همیشه در مجالسی که میروند میخواهند در صدر مجلس بنشینند ایشان پاسخ داده بودند که انهایی که در مجلس هستند باید مواظب باشند که به من صندلی صدر مجلس را تقدیم نکنند. این همان روش خمینی است که وقتی او را علی زمان و غیره مینامیدند مخالفتی نمیکرد. جناب رضا پهلوی! در بین مردم ایران فراوان هستند که به طمع مرحمت سلطان و یا شاه نه تنها شاه را در صدر مینشانند حتی به زمین افتاده و پای او را هم میبوسند. این مسئولیت شماست که یا پست سلطنت راقبول نکنید ویا به این چاپلوسان میدان ندهید. حال در صدر مجلس نشستن به عنوان پادشاه عیبی نیست به شرطی که به این مراحل وحشتناک ختم نشود. 2.فرموده اید که پس از سرنگونی جمهوری اسلامی در ایران به همه عفو عمومی میدهید و هیچ مجازاتی در کار نیست. شما هنوز شاه نشده دارید مانند یک دیکتاتور تمام عیار حتی تکلیف قوه قضائیه و دادگاه ها را معین میکنید. بله عفو و جلوگیری از کشت وکشتار خوب است. اما عدالت و مجازات  کردن جنایتکار هم لازم است و این مجازات را قاضی کاملا مستقل بر حسب قانون تعیین میکند و نه هیچ فرد دیگری.
شاید تا حدودی برای مردم اشکار شد که شما به هیچ وجه همان سمبل وحدت ملی هم نمیتوانید باشید. نشستن شما بر تخت سلطنت اگر به دیکتاتوری و جلب چاپلوسان و رانت خوارن  منتهی نشود، تنها تبعه ای که برای مردم ایران میتواند داشته باشد تحمل مخارج هنگفت دم و دستگاه سلطنتی خواهد بود. با این پول که سالیانه سر به میلیارد ها دلار میتواند بزند، میتوان سمبلهای وحدت ملی بسیار بهتری بوجود اورد. پیشنهادات زیر را برای این منظور به ارزیابی هم میهنان گرامی میگذارم: 1. ساختن مجسمه ای در حد مجسمه افسانه ای یونانی از کوروش بزرگ و نصب کردن ان در یک میدان بزرگ تهران و یا تراشیدن مجسمه او در کوه دماوند به سبک  مجسمه رئیس جمهوران امریکا در هالیوود. 2. ساخت کاخ تخت جمشید در مقیاس اصلی در نزدیکی باقیمانده تخت جمشید و استفاده از ان برای جلب توریست ها و نشان دادن شکوه تخت جمشید. 3. بازسازی و نگهداری از اثار باستانی رهایی یافته از تخریب دست حکومت اخوندی و نشان دادن تاریخ ایران در قالب این بناهای باستانی که همه ملیت های ایرانی را مغرور کرده و ضرورت اتحادشان برای حفظ این اب وخاک را به انان یاداوری میکند.