۱۳۹۱ بهمن ۱۹, پنجشنبه

شورای ملی از «هیچی» بهتر است

از انجایی که که در هر زمان و در هر شرایطی یک کشور اشغال شده به وسیله یک حکومت دیکتاتور و بیوطن نیازمند داشتن یک فرد ویا ارگان نماینده در برابر جامعه بین المللی میباشد، فعلا در شرایط نبود هیچ ارگان دیگری صرفا وجود این شورا بسیار مهم است. حالتی را در نظر بگیرید که قدرت های جهانی تصمیم گرفته باشند که ایران تجزیه شود. این شورا اگر کمترین عرضه ای داشته باشد وفقط با ان مخالفت کند بسیار کار مهمی انجام داده است زیرا اگر هم که تجزیه انجام گیرد، صد در صد معتبر نمیباشد و برای ایرانیان در اینده دور یا نزدیک خیلی راحت تر خواهد بود که تجزیه را معکوس سازند.
البته چون این شورا اینجور که پیداست بیشتر از سلطنت طلبان و سفیران پیشین مخالف شده سفارت های ج.ا تشکیل شده است، و سلطنت طلبان در بین ایرانیان پایگاه بسیار ضعیفی دارند و گروه دوم هم گروه مشکوکی میباشند، این شورا نمیتواند نماینده دائمی و واقعی مردم ایران باشد. بنابراین ایرانیان وطن پرست ملی گرا که متاسفانه به هر دلیلی قدم پیش نمیگذارند باید دست بکار شده و شورای بهتری را تشکیل دهند.  البته حسنی که گروه اول یعنی سلطنت طلب ها دارند اینست که انها توهم استقلال و امریکا ستیزی و مخالفت با امپریالیسم وصهیونیزم را ندارند. این یک موضوع کلیدی بسیار مهم میباشد زیرا تعامل با کشورهای غربی نه تنها شرط حتمی پیروزی مردم یک کشور دیکتاتور زده مانند ایران است بلکه اگر میهن پرستان واقعگرا و خواهان این تعامل نماینده مردم ایران باشند میتوانند منافع مردم ایران و استقلال را تا حدی که معقول و رایج در روابط فعلی بین المللی است حفظ کنند.
البته باید توجه داشت که تا زمانی که هر گروه ومرامی خود را به معرض انتخاب نگذاشته باشد و بیاید شورایی راتشکیل دهد، او وزنه سیاسی واقعی ای نخواهد داشت. بنابراین اگر ایرانیان میهن دوست میخواهند دست به اقدام بزنند باید در ابتدا یا به گونه ای از پس رای مردم انتخاب شده باشند و یا پس از تشکیل گروه خود خود را در مقابل دیگر گرو ه ها در معرض انتخاب رقابتی وحذفی از سوی مردم بگذارند.  برای این منظور نظرسنجی علمی میتواند روش راهگشای خوبی باشد.
در شرایط فعلی و برای تسریع کار اما روش انتخاب اقای ایکس X که در این مقاله توضیح داده شده است شاید بهترین روش باشد.

هیچ نظری موجود نیست: