خطر بوجود امدن یک دیکتاتوری دیگر پس از سقوط ج.ا متاسفانه وجود دارد. این دیکتاتوری از چه نوعی میتواند باشد؟ مسلما دیگر دیکتاتوری دینی از هر نوعش نمیتواند در ایران پس از ج.ا جایی داشته باشد. مردم مصر با انکه قربانی شدن ایران را در 34 سال پیش بوسیله دیکتاتوری دینی دیدند، اما به احتمال زیاد گرفتار یک دیکتاتوری دینی مشابه شده اند و گریزی از ان ندارند. البته وضع مصر به بدی ایران نخواهد شد، چن حداقل حکومت مستقیما دست اخوندانشان نیفتاده است. اما به دمکراسی ای از نوع ترکیه ای ان هم نخواهند رسید، زیرا مردم مصر مردم تنبلی هستند و از نظر اقلیمی و اب وهوا هم وضعشان بدتر از ترکیه میباشد و شکوفایی اقتصادی با هیچ رژیمی در این کشور پدیدار نخواهد شد و همین فقر اقتصادی و فرهنگ خاورمیانه ای مردم مصر باعث دوام دیکتاتوری در مصر خواهد بود.
متاسفانه مردم ما هم با تفاوت هایی همین فرهنگ خاورمیانه ای را دارند. این فرهنگ فرهنگ تنبلی، فرهنگ رانت خواری، فرهنگ خود وناخودی بودن، فرهنگ خود گرایی و ضد جامعه گرایی میباشد. با این فرهنگ اگر هم ظاهرا دمکراسی ای به وجود بیاید چیزی شبیه دمکراسی پوتینی خواهد بود. اساس ان عوام فریبی و انتخابات قلابی خواهد بود. مردم هم نمیتوانند ان را براندازند چون سریعا دستگاه پلیسی و سرکوب را ایجاد میکند وانگاه مسئله حفظ جان برای مردم مطرح میشود.
ما امیدواریم وهمانگونه که اقتصاد دان بسیار متفکر سازمان خود رهاگران اقای بیژن افتخاری دلیل روشنی اوردند، به دلیل ممکن نبودن سرمایه گذاری در صنعت نفت ایران با موجود بودن حکومت ملایان و پاسداران، کشور های غربی این رژیم را دیر یا زود نابود خواهند کرد که این به هر حال خبر خوبی برای ما ایرانیان میباشد. اما اولا ما ایرانیان یک مزیت نسبت به دیگر مردم منطقه داریم وان اینست که یک درصدی از ایرانیان وجود دارند که واقعا دمکراسی خواه بوده اند وهستند و اگر کشورهای غربی این قشر را پس نزده بودند ایران استعداد دمکراسی را داشت. اینبار غربی ها اگر که این درصد دمکراسی خواه کمی خرد از خود نشان دهند و زیادی ناسازگاری نکنند، حتما به دمکراسی در ایران رضایت خواهند داد. حالا ما ایرانی ها اگر بخواهیم واقعا سرنوشت خود را، خود در دست داشته باشیم و بر فرض غربی ها هم این را نخواستند، بتوانیم خودمان از بوجود امدن یک دیکتاتوری دیگر جلوگیری کنیم باید از یک موقعیت طلایی که پس از سرنگونی ج.ا بوجود میاید حداکثر استفاده را بکنیم>>>> در دوران گذار حال هر جور که سپری میشود و چند مدت طول میکشد اگر سازمان مجاهدین خلق بر سر حکومت نباشد، حتما یک فضای باز شروع میشود. بی توجه به انچه در این مدت در ایران میگذرد، مردم ایران باید یک دولت مرکب از چند نفر در یک انتخابات ازاد، انتخاب کرده وبه انها ماموریت دهند که به خارج رفته ویا اگر از ایرانیان مقیم خارج کسی انتخاب شد که در همان خارج بماند و یک چنین دولتی را در خارج تشکیل دهند. یعنی دولتی که از دسترسی فیزیکی هر حکومتی در داخل ایران دور باشد. پس از تصویب قانون اساسی و انتخاب دولت جدید، اگر که دولت جدید رفتاری دمکرات داشت و روش رژیم های گذشته را در پیش نگرفت که دیگر مشکلی نیست. اگر که اما مانند دولت مرسی در مصر شروع به دیکتاتوری کرد، دولت ناظر در خارج ان را برکنار کرده و سعی میکند خود جای ان را بگیرد. اگر که مردم در همان ابتدای کار، ابزار قدرت یعنی در امد نفت را هم در اختیار این دولت ناظر بگذارند دولت حاکم در داخل هوس دیکتاتوری کمتر خواهد کرد و توانایی ان را هم نخواهد داشت. در عمل این واگذاری درامد نفت میتواند اینگونه انجام شود که ملت ایران در هنگام انتخاب دولت ناظر صراحتا در قالب پاسخ به یک پرسش این درامد را در اختیار ان دولت بگذارند. مثلا تصریح کنند که قراردادهای نفتی فقط با تنفیذ دولت ناظر معتبر خواهند بود.
متاسفانه مردم ما هم با تفاوت هایی همین فرهنگ خاورمیانه ای را دارند. این فرهنگ فرهنگ تنبلی، فرهنگ رانت خواری، فرهنگ خود وناخودی بودن، فرهنگ خود گرایی و ضد جامعه گرایی میباشد. با این فرهنگ اگر هم ظاهرا دمکراسی ای به وجود بیاید چیزی شبیه دمکراسی پوتینی خواهد بود. اساس ان عوام فریبی و انتخابات قلابی خواهد بود. مردم هم نمیتوانند ان را براندازند چون سریعا دستگاه پلیسی و سرکوب را ایجاد میکند وانگاه مسئله حفظ جان برای مردم مطرح میشود.
ما امیدواریم وهمانگونه که اقتصاد دان بسیار متفکر سازمان خود رهاگران اقای بیژن افتخاری دلیل روشنی اوردند، به دلیل ممکن نبودن سرمایه گذاری در صنعت نفت ایران با موجود بودن حکومت ملایان و پاسداران، کشور های غربی این رژیم را دیر یا زود نابود خواهند کرد که این به هر حال خبر خوبی برای ما ایرانیان میباشد. اما اولا ما ایرانیان یک مزیت نسبت به دیگر مردم منطقه داریم وان اینست که یک درصدی از ایرانیان وجود دارند که واقعا دمکراسی خواه بوده اند وهستند و اگر کشورهای غربی این قشر را پس نزده بودند ایران استعداد دمکراسی را داشت. اینبار غربی ها اگر که این درصد دمکراسی خواه کمی خرد از خود نشان دهند و زیادی ناسازگاری نکنند، حتما به دمکراسی در ایران رضایت خواهند داد. حالا ما ایرانی ها اگر بخواهیم واقعا سرنوشت خود را، خود در دست داشته باشیم و بر فرض غربی ها هم این را نخواستند، بتوانیم خودمان از بوجود امدن یک دیکتاتوری دیگر جلوگیری کنیم باید از یک موقعیت طلایی که پس از سرنگونی ج.ا بوجود میاید حداکثر استفاده را بکنیم>>>> در دوران گذار حال هر جور که سپری میشود و چند مدت طول میکشد اگر سازمان مجاهدین خلق بر سر حکومت نباشد، حتما یک فضای باز شروع میشود. بی توجه به انچه در این مدت در ایران میگذرد، مردم ایران باید یک دولت مرکب از چند نفر در یک انتخابات ازاد، انتخاب کرده وبه انها ماموریت دهند که به خارج رفته ویا اگر از ایرانیان مقیم خارج کسی انتخاب شد که در همان خارج بماند و یک چنین دولتی را در خارج تشکیل دهند. یعنی دولتی که از دسترسی فیزیکی هر حکومتی در داخل ایران دور باشد. پس از تصویب قانون اساسی و انتخاب دولت جدید، اگر که دولت جدید رفتاری دمکرات داشت و روش رژیم های گذشته را در پیش نگرفت که دیگر مشکلی نیست. اگر که اما مانند دولت مرسی در مصر شروع به دیکتاتوری کرد، دولت ناظر در خارج ان را برکنار کرده و سعی میکند خود جای ان را بگیرد. اگر که مردم در همان ابتدای کار، ابزار قدرت یعنی در امد نفت را هم در اختیار این دولت ناظر بگذارند دولت حاکم در داخل هوس دیکتاتوری کمتر خواهد کرد و توانایی ان را هم نخواهد داشت. در عمل این واگذاری درامد نفت میتواند اینگونه انجام شود که ملت ایران در هنگام انتخاب دولت ناظر صراحتا در قالب پاسخ به یک پرسش این درامد را در اختیار ان دولت بگذارند. مثلا تصریح کنند که قراردادهای نفتی فقط با تنفیذ دولت ناظر معتبر خواهند بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر